میان دو آتش : موضع نگاری تولر (افراز)

آلبرت اوسترمایر متولد سال 1967 در مونیخ از شاعران و نمایشنامه‌نویسان مطرح امروز در آلمان است. در متن «میان دو آتش» (به‌جز در توضیحات صحنه) از هیچ نشانه‌ی دستوری‌ای استفاده نشده و افزون بر این، نویسنده نحو گزاره‌ها را به‌هم زده و ترتیب کلمات را به‌عمد رعایت نکرده است. این آشفتگی به فرم یا برونه‌ی متن محدود نمی‌شود. متن، افزون بر این‌که ساختاری شبیه مسابقات کشتی و مشت‌زنی دارد و از اصطلاحات این رشته‌ها در نام‌گذاری‌ها استفاده کرده، از نظر بافت مضمونی نیز مغشوش به‌نظر می‌رسد و از منطق خاص خود و متونی از این دست پیروی می‌کند که بر آن است گرانیگاه و کانون چنین آثاری نباید یک جای واحد باشد؛ هر گوشه‌ای از آن ساز خودش را می‌زند تا چه‌بسا درنهایت، آشفتگی انسان معاصر و جهان دیوانه‌خو و آدم‌هایش را بازگو کند. از نظر مضمونی نیز اگرچه این اثر ماجرای فردی است بازمانده از جنگ‌های داخلی اسپانیا که می‌خواهد در هتلی در نیویورک خودش را دار بزند، ولی در واگویه‌ها و هذیان‌های وی، تمام تاریخ معاصر و دغدغه‌های امروز مرور می‌شود. اوسترمایر در این اثر، هم وام‌دار بکت اس، هم برشت و هم شاعران عینی‌گرا و کانکریت که به زبان اهمیت محوری می‌دهند. از آن‌جا که این فرم (شعروارگی) در نوشتار نمایش، نیم‌نگاهی به نمایش‌های کلاسیک کهن و نو و نیز میراث پوچ‌انگاران دارد و درعین‌حال مَنشی امروزی به خود می‌گیرد، شاید بشود آن را نمایشی پسامدرن هم خواند...