طبیعت بی جان : عکس های ابراهیم حقیقی اردیبهشت 1391 (هفت رنگ)

ابراهیم حقیقی، درباره عکس‌هایش چنین نوشته است:
«این آثار تقریبا یک بازسازی عکاسی از نقاشی‌های طبیعت بی‌جان کلاسیک است. در اصل ترکیبی از نقاشی و عکاسی است که بیشتر به نقاشی‌های دوران قبل از مدرنتیه توجه کرده‌ام. در عکاسی‌هایم از نقاشی‌های طبیعت بی‌جان ازجمله ظرف و ظروف، میوه، قرقاول و... استفاده کرده‌ام، مثل آثار سزان و یا تمام آثاری که در دوران نقاشی کلاسیک آفریده شده است.»
محمودرضا بهمن‌پور نیز در مقدمه‌ی این کتاب می‌نویسد:
«در تصاویر «طبیعت بی‌جان» ابراهیم حقیقی، چیدمان و نشانه‌ها در تضادی آشکار با فلسفه‌ی این تلقی در هنر رنسانس است. پس زمینه‌ها در آثار ابراهیم حقیقی، در عین سادگی و بی‌اهمیتی دارای اهمیت هستند. هرچند پیش زمینه‌ها و نورپردازی‌ها هدف او را به خوبی بیان می‌کنند اما او آگاهانه توجه ما را به پس زمینه‌ها جلب می‌کند و ما با چیدمان و نور‌پردازی هوشمندانه‌ای مواجه می‌شویم که در ‌‌نهایت در تضاد با پیش زمینه بوده و اهمیت موضوع اصلی را دو چندان می‌کند.  بی‌شک اگر تصاویر ابراهیم حقیقی با ظرف‌های پر از میوه و گل‌های چهارفصل همراه بود، شاعرانگی مبتذلی را به نمایش می‌گذاشت اما با چیدمان حاضر، هنرممند با شاعرانگی، خشونتی را به تصویر کشیده که تناقض بی‌پاسخ روزگار ماست و گویی نقش یکایک ما در ترویج خشونت، واقعیتی غیرقابل انکار است.»