بودای رستوران گردباد (چشمه)

حبیبی در سومین مجموعه‌داستانش سیزده داستان گنجانده است، عنوان داستان‌های این مجموعه عبارت‌اند از: «گیلاسی غلتیده زیر مبل»، «چه شد که زنم نگذاشت چيپسم را بخورم»، «آشغال»، «انگار بچه‌ای آن‌جا خوابيده باشد»، «تلفني»، «در کافه‌ی لرد»، «پيژامه‌ی راه‌راه من»، «زودياک»، «متد يا هيچ‌وقت يک دستي رانندگي نکن»، «موج پنجم»، «مجسمه»، «درگاه» و «بودای رستوران گردباد».

داستان‌های این مجموعه حال‌وهوایی شبیه به مجموعه‌ی پیشین حامد حبیبی دارد، داستان‌هایی که سویه‌ی اجتماعی پررنگی دارند و با رگه‌هایي از طنزی تلخ به هراس‌ها و ملال زندگی آدم‌ها می‌پردازند. داستان‌های این مجموعه اغلب از طنزی زیرپوستی برخوردارند که در کنار روایت‌های زنده و قصه‌گویی حال‌وهوایی متفاوت به این مجموعه بخشیده است. «آن‌جا که پنچرگیری‌ها تمام می‌شوند» به عنوان دومین مجموعه‌داستان حبیبی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده بود. این مجموعه‌داستان نامزد جایزه‌ی «روزی روزگاری» شد که حبیبی از لیست نامزدهایش کناره گرفت و در نهمین دوره‌ی جایزه‌ی «بنیاد گلشیری» به عنوان برنده اعلام شد. «ماه و مس» هم به عنوان اولین مجموعه‌داستان حبیبی در سال 84 منتشر شد.

بخشی از داستان «آشغال» مجموعه‌ی «بودای رستوران گردباد»:

«يک ماه بود که هر شب به خانه که مي‌رسيدم مي‌ديدم کسي يک کيسه‌زباله را درست گذاشته جلوِ در پارکينگ. خيلی ناراحت‌کننده بود. بايد در آن سوز سرما پياده مي‌شدم، با پا آن را کنار مي‌کشيدم و در را باز مي‌کردم و بعد ماشين را توی پارکينگ مي‌گذاشتم. صبح‌ها از کيسه‌زباله خبری نبود. کسی که اين کار را مي‌کرد نظم عجيبی در کارش داشت، هميشه کيسه را جای ثابتي مي‌گذاشت و حتا يک روز هم وظيفه‌ی مقدسش را ترک نمی‌کرد. لجم درآمده بود. يک نفر که حوصله ندارد تا سر کوچه برود آپارتمان ما را نشان کرده که بي‌عرضگي از سروروی ساکنانش می‌ريزد؛ يک دبير بازنشسته و دخترش، پيرزن غرغروی پرچانه، زن و شوهری جوان که فقط عجله دارند زودتر چراغ را خاموش کنند و من.»