شهر خرس (نون)

بکمن اين بار از دل ورزش، قصه بيرون آورده و شهر خرس داستان اميدها وروياهاي بازيکنان تيم هاکي است. زبان بکمن ساده است و خوش‌خوان و ديالوگ‌هاي رمان حقيقي‌اند. رمان شروع جذابي دارد: " ديروقت يک شب در اواخر مارس، نوجواني با يک تفنگ دولول در دست مستقيم به جنگل رفت، اسلحه را روي پيشاني يک نفر ديگر گذاشت و ماشه را کشيد. و ماجرا از اين قرار است." رمان با همين آغاز جذاب خواننده را پرتاب مي‌کند به دل ماجرا و قلب شهري که قرار است داستان از آن جا روايت شود. شهر در اين رمان به مثابه يک کاراکتر است و مانند شخصيت‌هاي ديگر به اعمال او پرداخته مي‌شود: "شهر صبح زود از خواب برمي‌خيزد...شهرهاي کوچک اگر مي‌خواهند شانسي در اين دنيا داشته باشند، نياز دارند به يک برگ برنده...اين شهر در حال باخت است، از زماني که "بيورن استاد" در چيزي برنده بوده، مدت‌ها مي گذرد...اگر بخت تيم دوباره بزند و برنده شود، شهر هم دوباره خودش را بالا بکشد" در اين رمان حتا پاک‌هاي هاکي روي يخ هم وسيله هستند براي نيل به آرزوها. هر اونس اراده و قدرتي که در بدن اين جوانان با سرعت تمام به دنبال اين پاک ها يورش مي‌برد، به دنبال چيزي است ارزشمند. در اين شهر همه چيز کوچک است. اتاق ها کوچک اند. زمين بازي کوچک است و... مردم شهر براي خود فضا کم آورده‌اند.در سراسر رمان صداي نويسنده را مي‌شنويم که قصه را در مقام داناي کل جلو ميبرد و خواننده را با فضاهاي مختلف اين شهر و تک تک آدم‌هايش آشنا مي‌کند. خواننده دست در دست نويسنده در جابه‌جاي اين شهر سرک مي‌شود. خرس در ضرب المثل‌هاي سوئدي نشان از قدرت فرد دارد و به اصطلاح به فرد نيرومند و قوي مي‌گويند که او درون خود يک خرس دارد. رمان "شهر خرس" داستان شهري را روايت مي‌کند که در پي قدرت گرفتن است..