فلسفه پول (کتاب پارسه)

گوستاف اشمولر، احتمالا مهم‌ترین عضو از اعضای جوان‌ مکتب تاریخی اقتصاد سیاسی در آلمان نقل می‌کند که در بیستم ماه مه 1889، دکتر زیمل سخنرانی‌اش را که رساله‌ای درباره‌ی روان‌شناسی پول بود در سمینار علوم سیاسی من ایراد کرد. آن سخنرانی نطفه‌ی کتاب مهمی بود که اکنون در مقابل ما نمایان است: فلسفه پول. این رساله متعاقب آن در همان سال در سالنامه اشمولر چاپ شد و با سلسله‌ای از مقالات میان سال‌های 1896 و 1899 دنبال شد که طرح‌های کلی برای بخش‌هایی از فلسفه پول را تشکیل داد و کل اثر در 1900 چاپ شد. فلسفه پول اثری میان رشته‌ای است و متعلق به هیچ رشته‌ی مشخصی نیست. زیمل نمی‌خواهد به شیوه‌ی معیار فلاسفه فلسفه پردازی کند. او به صراحت می‌گوید که حتی یک سطر از این پژوهش‌ها درباره‌ی اقتصاد نیست. جامعه‌شناسان و هنرمندان نیز فلسفه‌ پول را جزو آثار علمی جامعه‎شناختی محسوب نمی‌کنند، در عین حال همگان می‌توانند از آن به نفع رشته‌ی خود استفاده کنند. خودِ گئورگ زیمل در نامه‌ای خطاب به هاینریش ریکرت می‌نویسد: “علاقه‌ام را به هر چه پیش از فلسفه پول نوشته‌ام از دست داده‌ام.این یکی واقعا کتاب من است. بقیه برایم رنگ باخته‌اند! تو گویی هرکس دیگری می‌توانست آن‌ها را نوشته باشد”