روزی که او خود اشک های مرا پاک خواهد کرد (نیلوفر)

کنزابورو اوئه اصالت ژاپنی دارد، اما وجود فراز و نشیب بی پایان امید و ناامیدی در آثارش او را به داستایفسکی شبیه کرده است.

                                                                                                                                               هنری میلر

« روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد » ، بیش از هر نوشتۀ دیگری از اوئه از جوهر اندیشه و هنر این نویسنده سرشار است. قدرت اعجاب انگیز اثر حاصل انفجار عظیمی از نیروست که بین دو قطب کین خواهی و اشتیاق، یعنی هستۀ مرکزی دیدگاه متضاد نویسنده، در حرکت است. کنزابوروئه کاونده ای است که مستقیم به سوی درد در عمق دنیای خصوصی خود نقب می زند. برای نویسنده ای که قابلیتش از او کمتر باشد، چنین عرصه ای فوق العاده تنگ است. اما اوئه این قدرت را دارد که عواطف خواننده را بر انگیزد. زندگی، چنان که ما آن را درک می کنیم، ممکن است به اندازه ای که او تجسم می بخشد دلسرد کننده نباشد. اما طغیان خشم، اختلالات زندگی و سرانجام دیوانگی و جنونی که پیوسته مد نظر نویسنده است، در واقع مشکلاتی است مربوط به همۀ ما و این مشکلات و مصائب هیچ گاه آنقدر از ما فاصله نمی گیرند که در شناختنش سردرگم شویم.

                                                                                                                                                 جان ناتان