عشق های زودگذر ماندگار (چشمه)

آندری مَکین (1957) نویسنده‌ای‌ است با تجربه‌های زیستی بسیار عجیب و تلخ. او که در سیبری به دنیا آمده و در اتحاد جماهیر شوروی رشد کرده بود، شیفته‌ی ادبیات و زبانِ فرانسه بود. مکین در هجرتی عجیب از پشتِ مرزهای شوروی خود را به فرانسه رساند و بعد سال‌ها توانست خود را به عنوانِ نویسنده تثبیت کند و برای رمانِ وصیت‌نامه‌ی فرانسوی جایزه‌ی گنکور را نیز به دست آورد. او در داستان‌های کتابِ عشق‌های زودگذرِ ماندگار روایت‌هایی نوشته از مهم‌ترین عنصرِ تشکیل‌دهنده‌ی زندگی‌اش یعنی تناقضِ زیستن در دوران شوروی. داستان‌ها که به‏نوعی تکمیل‌کننده‌ی همدیگر هستند شخصیت‌هایی را روایت می‌کنند که در زندگی خود با اندوه‌ها، ماجراها و عشق‌های خاصی روبه‏رو شده‌اند، زمان بر آن‌ها گذشته و حالا روایتی از ایشان باقی مانده که مملو از تناقض‌ها و دوگانگی‌هاست، امری که خود مکین نیز به آن گرفتار بوده به خاطرِ نوعِ زندگی خاصش؛ از طرفی روسی و از سویی فرانسوی‌شده. به همین خاطر این داستان‌نویس درخشان مخاطبِ خود را با روایت‌هایی روبه‏رو می‌کند که در آن‌ها احساسِ تلف‌ شدنِ هویت و زندگی به چشم می‌آیند. داستان‌هایی جذاب و بدیع که نمایان‌گر قدرت اوست در ساختنِ جزئیاتِ شخصیت‌. مکین در فرانسه زندگی می‌کند و دو سال پیش نیز به عضویت آکادمی فرانسه درآمد.